Ben kimim?
Ne yapıyorum?
Ne yapacağım?
Tüm bu sorular var olma, çözülme ve yok olmaya doğru giden dünyanın ufak bir kısır döngüsü bu evde kaldığımız süreçte her gün her daim kendimizi verimli geçirmek için her şeyi yapıp hiç bir şeyle biten ve sonucunda bize görmezden gelemeyeceğimiz bir yorgunluk bırakıyor.
Mental yorgunluk…
Bu durumda bedeniniz ne kadar hevesli olsa da beyniniz buna izin vermeyecek çünkü beynimizi o kadar yoruyoruz ki bir işe yaramalıyım bugün bir şey yapmalıyım bunlar yararlı şeyler olmalı ama en ufak negatiflikte yatakta boş bir tavanla göz göze gelip günü kapatırız. Önemli olan kaybedilince tekrar kazandığımızda yaşadığımız hazzı unutmuş oluyoruz. En basit örnek yorgunluktan sonra içilen kahve bütün o diğer içtiğimiz kahvelerden tadı çok ayrıdır ama biz onu başka durumlara bağlayıp her içtiğimiz kahvede aynı tadı vermesini isteyerek geçiriyoruz hayatları ve geçirmeye de devam edeceğiz.
Önemli olan günü illaki faydalı olmalıyım diye yıpratarak geçirmektense “kendimi iyi hissediyor muyum” diye sormak ve en iyi cevabı almaktır. Çünkü bugün tembellik yapmak bana en yararlı şey olabilir enerjimi toplayarak bir başka güne başlamama yardımcı olabilir veya diğer gün istediğim dizinin bir sezonunu izleyip bitirebilirim. Eğer ben iyiysem ve kendimi böyle iyi hissediyorsam bırakında vücudunuzun düğmelerini kapatın. Çalışan elma kazanır fakat çürür o yüzden çürümeden önce ne yaptığınız ne kadar mutlu olduğunuz önemli…
Papatya çayı ile geceyi kapatalım o halde…
Buse Değirmenci
Psikolog
