Pixar’ın klasik filmi bol pozitif mesajlı, eğlenceli ve parlak fikirlerle dolu.
Dünyayı nasıl kullandığımız, onu ne hale getirdiğimiz aşikâr. İnsanlık olarak bu gezegeni çok hoyratça tüketiyor ve sanki sonunu getirmeye ahdetmiş gibi yaşıyoruz. Oysa çocuklarımızın çevrecilik bilinciyle büyümesini önemsemek zorundayız. Gidişatı tersine çevirmek mümkün değil belki, ama en azından yavaşlatabiliriz! Bu bilinci onlara en güzel anlatabileceğimiz filmlerden biri ise hiç kuşkusuz “Vol-İ”.
“Vol-İ” uzak bir gelecekte, koca bir çöplüğe döndürüldükten sonra insanların terk edip gittiği dünyada geçiyor. İnsanlar, tümüyle kirlenmiş ve artık üzerinde yaşanmaz hale gelmiş dünya gezegenini terk edip uzay boşluğunda salınan, dev transatlantiklere benzeyen lüks uzay gemilerinde yaşarlar. Hepsi de aşırı gelişen teknoloji sayesinde, hareketsizlikten ve yiyip içmekten obezleşmiştir üstelik! Dünyada ise çöpleri belli bir düzende tutmak için görevlendirilmiş bir robottur Vol-İ. İnsanların çöplerinden kendisine ait küçük bir evren kuran Vol-İ’nin yalnızlığı, standart bir görev için dünyaya gönderilen başka bir robot olan Eve ile bozulur. İyi ki de bozulur, çünkü Vol-İ bu sayede aşkla tanışır. Eve’nin görevi ise bu ölü dünyada “yaşam” aramaktır ve aradığı yaşam aslında Vol-İ’de saklıdır!
