9 yaşındaki bir çocuğun sinema tutkusunu anlatan çok duygusal bir Hint filmi...
9 yaşındaki Samay, Hindistan’da kız kardeşi, anne ve babasıyla küçük bir köyde yaşamakta. Babası tren istasyonunda çay ocağı işletiyordur. Samay okul sonrasında babasına yardım ediyordur. Annesi çok iyi kalpli, evine ve çocuklarına düşkün iyi bir kadındır. Babası bir gün bütün ailesini şehirdeki sinema salonuna dini bir filme götürmek ister. Samay’ı sıkıca tembihler öncesinde. Bu sinemaya ilk ve son gidişi olacaktır. Sinema ona göre yalan dolan bir şeydir ve Samay’a sinemaya gitmek kesinlikle yasaktır. Sadece bir seferlik dini bir film olduğu için izin verilmiştir.
Ancak hayatında ilk kez sinemada film izleyen Samay, kelimenin tam anlamıyla büyülenir ve sinemaya aşık olur. İlk başta okuldan kaçıp sinemaya gizlice girse de yakalanır. Bir süre sonra sinemanın makinisti Fazal ile arkadaş olur ve onunla bir anlaşma yapar. Her gün annesinin öğle yemeği için yaptığı yemeği Fazal’a getirecektir, o da Samay’ın projeksiyon odasına girmesine izin verecektir.
Aradan geçen bu zaman diliminde Samay ve Fazal yakın arkadaş olurlar ve Fazal sinemayla ilgili bildiği her şeyi Samay’a anlatır. Samay bir süre sonra arkadaşlarını da organize ederek sinemadan kaçırdığı makaralarla kendi mahallelerinde film gösterimleri yapmanın yollarını arar. Arkadaşlarıyla birlikte etraftan topladığı malzemelerle kendi projeksiyon makinesini baştan icat eder. Ancak sinema salonunun sahibi film makaralarının kaybolmasından dolayı polise başvurunca işler karışır. Samay’ın babası da oğlunun ne işler çevirdiğini araştırmaya başlar.
