Çiftler evlendikten sonra aile kurmanın ilk temellerini atmış olurlar. Bu aşamadan sonra sahip olacakları ilk çocukları onlara ebeveynlik görevi verir. Ebeveynler sahip oldukları ilk çocuklarıyla beraber bir yaşam düzeni sürdürmeye başlarlar.Bu düzene alışmış bir aile tablosunda aileye yeni katılacak olan bir bebek haberi ilk çocuk için yaşamında değişikler olacağının endişesini yaratıyor olabilir. Çünkü ilk çocuk; ebeveynlerinin de bir ilki yaşamalarına sebep olduğu için yoğun ilgili, koruyucu ya da ilk olmanın avantajlarını yaşamaya alışmıştır. Ebeveynler de bu deneyimi ilk kez yaşadıkları için bazı tutumlarında aşırıya kaçmış olabilirler. Bu neticede ilk çocuk için sahip olduklarını paylaşma fikri ,ona kolay alışılmayacak zor bir durum gibi görünebilir. Yoğun ilgiye alışmış bir çocuk alıştığı sevgiyi ,ilgiyi kardeşiyle paylaşma fikrine karşı çıkabilir. Bu konu da ebeveynlere önemli görevler düşmektedir. Öncelikle; Ebeveynler çocuğa kardeşi olacağı sinyallerini bilinçli bir tavırla aktarmalıdır. Çocuğa, aileye yeni bir üye katılacağını açıklamadan önce yapılması gereken ’Kardeş ‘ kavramını açıklamak ve bu duygunun anlamını tanıtmaya çalışmaktır.
Tanıtma ve kabul sürecini tamamlayıp kardeş dünyaya geldikten sonra da aralarında kuracakları iletişim aile ve sosyal çevredeki ilişkileri adına oldukça önemlidir. Kardeşlerin birbirleriyle kurdukları iletişim aralarında bağ oluşturur.Bu bağ sorunlu yada uyumlu adımlardan geçerek kurulur. Bu gibi durumlarda olumlu yada olumsuz davranış örnekleriyle karşılaşabiliriz, bu aşamalardan geçilerek kurulacak olan bağ kardeşler arası ilişkileri küçüklükten başlayıp ileriki yaşlarında oluşacak ilişkilerine kadar devamlılık gösterecektir.
Bu aşamada Ebeveynlerin gösterdiği bilinçli tutum ve davranışlar nihai önem taşır. Ebeveynler kardeşler arasına girmemelidir,olumlu yada olumsuz her türlü ilişkilerinde tarafsız kalmalıdır. Kıyaslama yapılmamalıdır. Her insanın kişilik özellikleri, zeka ve yetenekleri, gelişim özellikleri birbirinden farklıdır. Bu farklılık kardeşler için de geçerlidir. Bu açıdan onları birbirleriyle kıyaslamak kardeşlerin birbirlerine yakınlaşmalarını engelleyebilir. Bu durum, kardeşlerin birine daha fazla ilgi, sorumluluk,sevgi,beklenti yüklemek vb. durumlarda da oluşabilir.
Kardeş ilişkilerinde cinsiyet, yaş ve sıra ilişkiyi belirleyen diğer faktörler arasındadır.
Gelişim özelliklerine göre davranmak önemlidir. İlk çocuğa büyük olmasından dolayı fazla sorumluluk verilmesinden kaçınılmalıdır, bu davranış çocukta yetersizlik algısı yaratabilir ve kardeşini istememesine sebep olabilir. Ebeveynler tarafından bütün çocuklarının yaş ve gelişim süreçlerini dikkate almak ve diğer özellikleri de göz önünde bulundurmak, doğum sırasının da gelişim özelliklerine olan etkisini bilmek, herhangi bir sorun karşısında çözüm üretilmesine ve kardeşler arasında doğru bir iletişim geliştirilmesine katkı sağlayabilir.
