Güzel mesajları olan önemli bir klasik, ama biraz şiddet var...
Edmond Rostand’ın tiyatro klasiği “Cyrano de Bergerac” birkaç kere daha uyarlanmıştı sinemaya. En ilgi gören uyarlaması 1990 yapımı Fransız yapımı filmiydi ve Gerard Depardieu’nun efsane performansı da hâlâ hatırlardadır. Bu yeni uyarlama ise eserin tiyatroda sahnelenen müzikalinden yapılmış. Orijinal eserde çok duygusal bir kişiliği olan ve tonla iyi özelliğinin olmasına rağmen burnunun dikkat çekici bir büyüklüğe sahip olması yüzünden aşık olduğu Roxanne’e bir türlü açılamayan Cyrano, bu seferki uyarlamada kısa boyu yüzünden kendini hep geri çekmektedir.
Ama aslında Roxanne’e açılmasındaki en büyük engel bu değildir. İnatçı bir şekilde büyüttüğü abartılı gururudur. Cyrano kelimeleri çok iyi kullanır, kendisini ve duygularını ifade etmek konusunda üstün bir kabiliyeti vardır. Biraz kibirli ama çok güzel bir genç kadın olan Roxanne ise alabildiğine romantik bir yapıdadır ve onun için sözcükler her zaman çok önemlidir. Genç bir asker olan Christian’a ilk görüşte aşık olur. Ancak Christian güzel sözler söylemek konusunda pek de maharetli değildir. Cyrano sırf Roxanne mutlu olsun diye, kalbi acıyarak da olsa Christian’a aşk mektupları yazmasında yardım eder. Cyrano’nun yıkıcı gururu ve Roxanne’nin kibri ikisinin de muhteşem bir aşk yaşamalarına engel olur yıllarca...
