Mesajlarını çok göstererek ve biraz da fazla dramatize ederek veren bir yerli yapım.
“Çocuk Kalbi”, 19. yüzyılın sonlarında İtalyan bir yazar olan Edmondo de Amicis tarafından bir ilkokul öğrencisinin ağzından yazılmış, pek çok dilde basılmış ve ilgi görmüş bir çocuk kitabıdır. Ama bugünden bakıldığında da kötü yaşlanmış bir kitap olduğu söylenebilir. Yazıldığı zamanki İtalya’nın içinde olduğu çalkantılı dönemin de etkisiyle didaktik, vatansever ve dozu kaçmış bir milliyetçilik barındırır çünkü. Baş kahramanı Enrico sınıfındaki çocuklarla kurduğu iletişimi, anlaşmazlıkları günlük tutar gibi kaleme alır arada da ailesinin ona yazdığı mektuplar girer. Bu mektuplar genelde bol öğütlü ve mesajlı olmaktalar.
“Çocuk Kalbi” İtalya’da dizilere ve filmlere uyarlanmıştı çeşitli zamanlarda. Bizde de sinema filmi olarak çekildi. Ancak bizde hikaye malesef orijinal kitaptan çok daha didaktik bir hale getirilmiş. Daha karakter isimlerinden başlayarak her satırında mesaj verme kaygısı taşımakta. Enrico karakterinin adı Emre yapılmış ve son derece örnek gösterilecek nitelikte parlak bir çocuk. Emre’nin babasının ismi Erdem’dir, çünkü erdemli bir insandır! Çocukların sınıf öğretmeninin adı soyadı Aydın Güneş’tir. Çünkü çok aydın bir insandır! Vs.
Emre kendi gibi iyi çocuklardan bir arkadaş grubuna sahiptir. Okulda onları sürekli zorbalayan birkaç çocukla uğraşmaktadırlar. Bu arada Emre’nin babasının lokantası iflas etmek üzeredir. En yakın arkadaşlarından birinin babası da çocuğunun okumasını hiç istememektedir. Diğer arkadaşlarının da annesi-babası hep işiçi sınıfındandır ve hepsi fakir ama gururlu insanlardır. Emre ve arkadaşları bütün sorunlarla, hep birlikte dayanışarak örnek bir şekilde mücadele etmeye çalışırlar.
