İç çamaşırı kuralı 3-7 yaş erken çocukluk döneminde çocukların özel bölgelerini öğrenip, korumalarını amaçlayan bir yöntemdir. Her 5 çocuktan 1'inin cinsel istismara maruz kaldığı düşünüldüğünde bu yöntemin çocuklara öğretilmesinin gerekliliği artmaktadır.
İç çamaşırı kuralının temel öğretisi anne ve babanın, çocuklara yabancı kişilerin vücutlarına (iç çamaşırı kısımlarını içeren bölgelere) kimsenin dokunamayacağını, dokundukları takdirde kimden nasıl yardım alacaklarını anlatmaktır.
İç çamaşırı kuralı çok basit ve etkili bir yöntemdir. Çocuklara ifade edilmesi gereken ilk kural; başkalarının iç çamaşırlarına ve çamaşırlarının içindeki bedenine dokunamayacağıdır. Tabi bu kuralın bazı özel durumları da açıklanmalıdır.(Doktorun muayene ederken anne, baba kontrolünde dokunması gibi). Bu kural aynı zamanda çocuklara vücutlarının kendilerine ait olduğunu, iyi ve kötü temas türlerinin olduğunu anlatmaya yardımcı olacaktır.
Çocukların sevdikleri bir insandan dahi gelse, bir öpücüğü ya da bedensel teması reddetme hakkı vardır. Böyle durumlarda çocuklara ısrar edilmemelidir. Israr edilmesi çocuğun olası bir taciz durumunda tacizi normalleştirmesine sebep olabilir.
Çocuklara iyi-kötü temas türleri öğretilmeli bunların öğretilmesi için temas türlerini içeren kartlar kullanılabilir. Kendisine kötü temasta bulunan birini hissettikleri anda 'HAYIR!' demeleri ve bağırmaları ardından güvenli bir yere geçmeleri ve sonrasında bunu güvendiği kişilerle paylaşması gerektiği öğretilmelidir. Çocuklar bu tarz durumlarda, utanç, suçluluk, korku gibi duygular yaşarlar. Çocuğumuzun eğer bizimle bu durumu paylaşmasını istiyorsak, bu konuda çocuğu anlamalı ve cinsellik etrafında tabu oluşturmaktan kaçınarak çocuğun söylediği şeylere inandığımızı hissettirip, çocuğa güvenmeliyiz.
Çocuğumun Cinsel İstismara Uğradığından Şüpheleniyorum. Ne yapmalıyım?
İlk olarak çocuğa yaklaşım çok önemlidir. Çocuk yaşadığı ya da yaşamış olduğunu düşündüğümüz travmanın etkisiyle suçluluk, korku, kaygı, utanç gibi duygular yaşamaktadır. Çocuğa asla yanlış bir şey yaptığı duygusu yaşatılmamalı ve çocuk rahatlatılmalıdır.
Çocuk sorguya çekilmemelidir. Ne oldu?, Ne zaman oldu?, Senin orada ne işin vardı?, Neden benden habersiz oraya gittin? gibi yargılayıcı sorular sormaktan kaçınılmalıdır.
Çocuğun önünde üzüldüğünüzü belli etmemeye çalışın. çocuklar böyle durumlarda kendilerini suçlu hissederek sizi daha fazla üzmemek için daha fazla bilgi vermekten kaçınabilirler.
Çocuğunuza bu konuda bir şeyler yapacağınıza dair telkinlerde bulunun ve bir uzmandan danışmalık alın. Ardından; çocuğunun beyanının alındığı, muayenesinin yapıldığı, aile görüşmesinin sağlandığı ve raporunun hazırlandığı tüm işlemlerin her aşamada çocuğun yüksek yararı gözetilerek ve örselenmesinin önüne geçilerek yürütüldüğü çocuk dostu bir ortam olan ÇİM'e (Çocuk İzlem Merkezi) naklinin sağlanması için polise başvurun.
Kitap önerisi: KİKO VE EL
Tuğçe Yorulmaz
Çocuk Gelişimci & Çocukla Adli Görüşmeci
