Film çocukken yaşanan yalnızlık, hırçınlık, ne yapacağını bilememe hallerine değinen fantastik bir hikaye anlatıyor ama biraz karanlık bir atmosfere sahip. .
Maurice Sendak’ın 1963’te yazdığı aynı adlı resimli kitabından uyarlanmış 2009 yapımı film, klasik bir çocuk filminden oldukça farklı aslında. Nitekim kitap da içerdiği bazı vahşi detaylar yüzünden zor yayınevi bulmuş, yayınlandığı dönemde de aileler tarafından fazla şiddet içerdiği düşünülerek eleştirilmiş ve pek de tercih edilmemişti. Farklı, çünkü “çocuk öfkesi” üzerine kurulu biraz cesur bir hikayesi var.
Öykünün kahramanı, annesi ve ablasıyla yaşayan Max adlı yalnız bir çocuk. İlgi çekmek için biraz hırçınlık yapıyor. Ablası ergen çağlarında olduğu için Max’ten biraz uzaklaşmış, kendi havasında. Annesi elinden geldiğince ilgilense de yetmiyor. Filmin hemen başında Max’in evin köpeğiyle biraz vahşice boğuştuğunu gördüğümüzde biraz şaşırıyoruz doğrusu. Sonrasında ablasının arkadaşlarıyla giriştiği kartopu savaşında neşeyle başlayıp düş kırıklığıyla sonlanınca geçirdiği kriz de biraz sert. Max içindeki ‘vahşi’yi, hayal kırıklarından sonra oluşan ‘öfke’yi nasıl kontrol edeceğini bilemeyen bir çocuktur aslında.
Annesiyle yaşadığı kavganın ardından evden kaçar ve bir yolculuğa çıkar. Hayali bir ormanda birtakım dev canlılarla karşılaşan Max onlara kendisini kral diye tanıtır. Oradaki evreni bu sefer tümüyle kendi istediği şekilde yaratma şansına sahip olmuştur böylelikle. hızlı duygu değişimlerine ayak uydurmalarını beklediği yeni ‘tebaa”sıyla oluşturduğu sınırsız eğlenceyle dolu bir topluluk olacaktır bu. Ancak en başta sağlanan çocuksu mutluluk, giderek kaotik bir ortama dönüşecektir. Ancak en başta sağlanan çocuksu mutluluk, giderek kaotik bir ortama dönüşecektir. Max hayatın böyle bir şey olmadığını yavaş yavaş öğrenecek ve biraz büyümüş, biraz da üzülmüş olarak evine geri dönecektir.
