2 yaş deyince anne babaların göz bebeklerinin büyüdüğünü, bir miktar ürperdiğini ve zaman zaman yoğun kaygı hissettiklerini biliyoruz. Fakat unutulmamalıdır ki 2 yaş da tıpkı diğer yaş dönemleri gibi doğal bir gelişim sürecidir.
Bu dönemde artık bebeklik yavaş yavaş biter ve çocuk kendini dış dünyaya kanıtlama çabası içine girer. Yani o da bir birey olma çabası içindedir.
Bu dönemde ne gibi değişiklikler olur?
Bunlar; tutturma, inat etme, kend,ni yere atma, zaman zaman agresif tutumlar sergileme, ben yapacaktım, zile ben basacaktım, kapıyı ben açacaktım, o benim çatalımdı … gibi cümleler kurabilir. Hatta bazı zamanlarda sadece o benim o benim gibi yarım cümleler de kurabilir. Burada yapmaya çalıştığı şey aslında bize “yapabildiğini” göstermek. Bak anne-baban ben kendim yapabiliyorumdur bize vermeye çalıştığı mesaj.
Yine bu dönemde tekrar tekrar aynı çizgi filmi izleme, aynı şarkıuı söyleme vs. gibi davranışlar da gözlemlenir. Kendi içinde yaşadığı da artık bilmenin, yapmanın hazzıdır. Bu durum sağlıklıdır, normaldir, yaşanması gerekir.
Peki anne babalar bu dönemde neler yapmalı?
Öncelikle bu dönemde zaman zaman kaygının artmasının çok normal olduğunu bilmekte fayda var. Önemli olan bu kaygıyı dengede tutabilmek. Ve bu yaş döneminde çocuğun bunu kasıtlı olarak değil yaş dönemi gereği yaptığını bilinmeli. Diğer bir önemli nokta ise; ne katı sınırlarla çocukla otorite yarışına girmek ne de tamamen özgür bırakmak. Çocuğun güvenliğinden emin olmak şartıyla bazı durumları yaşamasına izin vermekte fayda var. İnatlaşarak inat damarını geliştirmemeye dikkat edilmeli.
Ve son olarak da çocuğunuza onun yapabileceği görevleri siz vererek bu süreci daha yumuşak geçişlerle yaşamasını sağlayabilirsiniz.
Özge Ayrancı
Psikolog / Aile Danışmanı
