Genellikle 16-42 ay arasında görülen, bebeklikten çocukluğa geçiş dönemidir ve bu dönem aralığı çocuğun psiko-sosyal gelişiminde önemli bir yer tutar.
Çocuğunuz “Bende varım, bende bir bireyim” mesajı verme çabası içindedir ve özerkleşmeye çalışır. Bağımsız davranabildiğini keşfeden bireyselleşme çabası içinde, anne babaya ait olmak yerine onlardan uzaklaşmak isterken, annenin yardımına muhtaç olduğunun da farkındadır. Bundan dolayı başkaldırma, isyan ile boyun eğme arasında gidip gelmektedir. İnatlaşma, ısrarcı davranma, huysuzlaşma, isteklerini zorla kabul ettirme çabaları oldukça yoğun görülür.
Sendromun genel özellikleri;
- Aşırı inatçılık,
- Ağlama, isteklerini ağlayarak, tepinerek yaptırmaya çalışma, öfke nöbetleri,
- İştah azalması, uyku düzeninde değişme,
- Huysuzluk,
- Elindeki oyuncak veya ev eşyalarını yere atma, fırlatma,
- “Hayır” kelimesini sıkça kullanma,
- Anne babaya ya da çevresindeki kişilere vurma,
- Kendi saçını çekme, yüzünü tırmalama gibi kendine zarar verici davranışlar.
Anne babalara öneriler;
- Normal bir süreç yaşadığınızı unutmayın.
- Çocuğunuzla inatlaşmayın.
- Önemli sorunları sessiz bir ortamda konuşun.
- Kuralları aile bireyleri olarak hep beraber belirleyin, aranızda tutarlı ve kararlı olun.
- Kendi başına yapabileceği şeyleri siz onun için yapmayın, ona alan yaratın.
- Çocuk ısrarla bir şeyi almak ya da yapmak için ağlarsa, yeter ki sussun düşüncesiyle istediği şeyi yapmayın. Çocuğunuz sakinleşene kadar bekleyin ve sonrasında anlayacağı dille neden istediğini yapmadığınızı açıklayın!
- Çocuğunuz inatlaştığında, huysuzluk yaptığında dikkatini başka yöne çekerek krizi yönetebilirsiniz.
- 2-3 yaş çocuğu sorgulama dönemindedir. “Bu ne?” “Niye?”, “Neden?” gibi sorularını yanıtsız bırakmayın, terslemeyin.
- Onların korkularını küçümsemeden anlamaya çalışın. “Korkacak bir şey yok” yerine “Ben senin yanındayım” mesajını verin.
- Çocuğunuza rol model olduğunuzu unutmayın!
Duygu Aydın
Psikolog